«نبردی واقعی در حال شکلگیری است. بر سر چی؟ به نظر من بر سر خاطرهی مردمی. درحالیکه هماینک شماری از آپاراتوسها (ادبیات عامیانه، کتابهای دوزاری و چرندیاتی که در مدارس تدریس میشوند) طراحی شدهاند تا جریان این خاطرهی مردمی را مسدود کنند… امروزه دیگر کتابهای دوزاری کفایت نمیکند. وسایل تـأثیرگذارتری…
ادامهعباس نعلبندیان فقط ۱۰ سال از زندگیِ چهلسالهاش را نمایشنامه نوشت اما تا همین امروز در نمایشنامهنویسی ایران نامی حاضر است. ساختارشکنیها و متفاوتنویسیهای او باعث شده تجربههایش تا همین الآن مورد بحث باشند. از سوی دیگر زندگی و مرگ نعلبندیان از او شمایلی پُررمزوراز در تاریخ هنر ایران به…
ادامهاول: نعلبندیان نویسندهی سختی است، شکاک و سازشناپذیر، نویسندهای که پرسشهای خود را به بهانهی رعایت فهم و عادتهای جمعی رها نکرد. او انسان را به عنوان منبع تباهی و فساد و غرایز زوالناپذیر ویرانگر بهچالش کشید و در میان چنین جهانی سراغ از خدا گرفت. به همان اندازه که…
ادامهبد نیست گاهی اوقات با زبان کسالتبار آمار دورانی را مرور کنیم؛ دورانی که تعداد دانشجویانش از ۲۴ هزار و ۸۸۵ نفر در ۱۳۴۲ به ۱۵۴ هزار و ۲۱۵ نفر در ۱۳۵۶ رسیده؛ دورانی که حتی سوادآموزان آن نیز از ۱۰ هزار و پانصد نفر در ۱۳۴۲ به ۶۹۱ هزار…
ادامه